'De Spartathlon wilde ik koste wat kost uitlopen'


Rudi Vanden Berghe loopt knappe tijd in zwaarste wedstrijd ter wereld

SCHOTEN - Rudi Vanden Berghe mag zich sinds kort een van de 23 Belgen noemen die de Spartathlon, een loopwedstrijd van 246,8 kilometer tussen Athene en Sparta, uitgelopen hebben. Zijn geheim? Zoute patatjes, eieren en... trappist van Rochefort.

Lopen is een echte passie voor Rudi Vanden Berghe sinds hij in 2002 zijn eerste Ten Miles liep. Met de gedrevenheid van een topsporter ging het daarna steeds verder en fanatieker. Vorig jaar moest het hoogtepunt worden. 'Ik was al een poos met succes aan het ultralopen, maar de Spartathlon staat bekend als de zwaarste en langste loopwedstrijd ter wereld. Die wilde ik koste wat kost op mijn naam schrijven. Hoewel ik goed voorbereid was, moest ik de strijd na 160 kilometer staken wegens ziekte.'

Wie Rudi een beetje kent, weet dat die opgave zwaar op de maag lag. 'Ik moest en zou dit jaar terugkeren om revanche te nemen', zegt Rudi. 'Bij de voorbereiding liet ik nog minder dan vorige keer aan het toeval over. Ik stond meer dan eens om 4.30 uur op om voor het werk enkele uren te lopen, liep de Dodentocht in Bornem en bracht ook de Grand Union Canal Run, een tocht tussen Londen en Birmingham over 233 kilometer, tot een goed einde.'

'Spartix' liep de 246,8 kilometer in 33 uur, een heel aardige tijd.Jan Auman

Eind september was het dan zover. Om 7 uur plaatselijke tijd startte Rudi in Griekenland aan zijn tweede Spartathlon. 'Je moet natuurlijk fysiek paraat zijn en mentaal door een muur kunnen lopen, maar daarnaast moet je er ook en vooral je hoofd bijhouden', overloopt Rudi de factoren die beslissen over slagen en niet-slagen in de zwaarste loopkoers ter wereld. Slechts een derde van de nochtans allemaal afgetrainde atleten bereikt er de finish.

'De organisatie geeft iedereen 36 uur om de aankomst te bereiken. Uiteraard kan je niet de hele tijd hardlopen, dan zouden je spieren het gewoon begeven. Doseren is de boodschap en nu en dan stappen dus, ook al voel je dat je nog overschot hebt. Een van de beste momenten was dat ik tijdens zo'n rustperiode de tientallen sms'jes las die vrienden me hadden gestuurd om me moed in te pompen tijdens de helletocht.'

Nog meer dan voor renners in een bergrit in de Tour de France is het voor Spartatleten belangrijk om voldoende te eten. 'Mijn vriendin en haar mama en vriend waren erbij in Griekenland om me van dichtbij te volgen. Ik moest 75 controleposten passeren en bij enkele doortochten stonden ze klaar met proviand: zoute patatjes om het zweten te compenseren, noodles en bananen. Je zal er misschien raar van opkijken, maar ik heb tijdens de race ook twee trappisten van Rochefort gedronken, mijn lievelingsbier. Het is wetenschappelijk bewezen dat bier goed is voor ultralopers. Er zit chroom in dat ervoor zorgt dat de vitamines beter opgenomen worden', verbaast Rudi ons nog meer.

Rudi, alias Spartix, finishte in Sparta binnen de 33 uur, een heel aardige tijd. Daarna volgde de euforie en het ritueel van het voetenkussen aan het beeld van Koning Leonidas, de leider van het Spartaanse leger. 'Vervolgens kreeg ik net als de andere finishers een massage, een wasbeurt van mijn voeten door Spartaanse maagden en een zoutinfuus om tot slot als een echte vip naar het hotel gevoerd te worden per taxi. Later volgde nog een ontvangst op de Belgische ambassade. Onvergetelijk was het.'

Rudi Vanden Berghe heeft nu alle beoogde sportieve doelen bereikt en wil voorlopig alleen nog voor het plezier blijven lopen. Hij is echter alle vrienden en 'running mates' niet vergeten die bijdroegen tot dit succes. Speciaal voor hen organiseert 'Spartix' op 24 oktober een feest in Sint-Job.

Jan Auman (www.nieuwsblad.be/schoten)