Nieuws 2015

Nieuws 2014

Nieuws 2013

Nieuws 2012

Nieuws 2011

Nieuws 2010

1e kerstdag 2010

Alweer een nieuwsbericht. Kerstdagen 2010, na Rietje's kerstdiner even een berichtje. Morgen 2E kerstdag komen oma, de kinderen met hun kroost op kerstvisite, dus ook mee-eten, want dat hoort er toch bij deze dagen, de familiebezoeken. Niet te gek maar gewoon een gezellige dag met z'n allen. Vanmorgen hebben we nog eventjes wat rondgereden om van de winterse natuur te genieten

De benen nog een heel klein beetje stijf van een duurloop op kerstmiddag, heen en terug naar Enter (27 km) over fietspaden, waarover ik iets kwijt wil. De strooi- en schuifploeg was nog druk in de weer met het schoonhouden van wegen en fietspaden. Het compliment wat ik hiervoor wil maken is zeker op zijn plaats. Als ik van huis op pad ga lijkt het wel aardig, maar onderweg kom ik erachter dat er nogal wat wind staat. De stuifsneeuw waait om mijn oren, maar met de kou valt het nog wel mee, zeker op de heenweg met de wind in de rug. En met wat thermokleding, een mutsje, 2 paar loophandschoentjes en wat vaseline op het gezicht en de oren (niet vergeten) is het prima te doen.

Als ik Bornerbroek ben gepasseerd en over de kanaalbrug ben wordt het anders meer wind en dus meer stuifsneeuw. Maar niet zeuren, en ik heb me voor genomen om naar Enter te gaan en dat doe ik dus ook. Op de markt in Enter, na 1.uur 15 maak ik een korte stop, niet te lang i.v.m. de nu toch wel koud aanvoelende wind. Het is nu -6 C zie ik op de thermometer van de plaatselijke geldverstrekker.

Tussen Enter en Bornerbroek zie ik een witte reiger in het water staan, als ik voorbij loop schrikt hij op, ik vraag me af wat die hier in de winter doet, die horen toch ergens in een warme streek deze tijd van het jaar? Hoe anders dan de ganzen die iedere keer gakkend overvliegen en steeds op zoek lijken te zijn naar een nog betere plek dan waar ze vandaan komen.

Dicht bij huis kom ik langs Hondenborg, een boerderij lang geleden gebouwd op een heuvel, vroeger omringd door water, nu loopt de Azelerbeek erlangs. Een mooi gezicht is het zo met de sneeuwrand langs, en het ijs in de beek. Nog maar 2 km en dan ben ik alweer thuis, na een mooi wintertochtje naar Enter. Als ik na het douchen in de stoel zit, heb ik een goed gevoel , lekker gelopen en de benen voelen goed aan. Op naar de Kerst, een vakantieweekje in het vooruitzicht en dan oud en nieuw. Tot het volgende nieuws.

19 december

Begin december, we gaan naar Enschede naar het schaatsen. Het name het marathonschaatsen heeft onze interesse. In de topdivisie schaats namelijk Karlo Timmerman uit Staphorst, we volgen hem sinds een flinke tijd. Riet werkt namelijk voor het transportbedrijf van Karlo's vader Timmerman Transport. Zomers volgen we het skeeleren en 's winters dus op het ijs, de marathon. De week voor Enschede won hij in Veenoord en Haaksbergen op natuurijs, en dus zijn aller ogen op hem gericht. Na een mooie en spannende wedstrijd wint Karlo weer en verzamelt hij zoveel punten dat hij vanaf nu bovenaan staat in het marathonklassement topdivisie. De wedstrijd gaat over 50 km en duurt in 1uur 4 min., het is zelfs een nieuw wereldrecord.

Op 5 december wordt vanwege de weersomstandigheden de snertloop in de Lutte afgelast, dus geen debuut voor Olaf , maar als compensatie hebben we met zijn tweeen toch nog een stuk gelopen, lekker in het vriesweer en de frisse wind over wat besneeuwde paden. Daarna natuurlijk Sinterklaasavond met geschenken en vooral niet te vergeten de surprises. Tussendoor wordt er natuurlijk ook nog gelopen, doordeweeks meestal in het donker (met m'n lampje op natuurlijk) over het fietspad richting Bornerbroek.
In het weekend duurlopen, het voelt meestal wel aardig aan. Ja winter, dat kunnen we nu zo onderhand wel zeggen. Het is wit en regelmatig moeten jullie en ik natuurlijk ook sneeuw ruimen, maar dat hoort er nu eenmaal bij.

De loopevenementen worden zelfs zo hier en daar afgelast. In Borne wordt de Step-One loop afgelast, jammer maar wel terecht. Ik ben dezelfde middag wel op pad geweest, wat vaseline op het gezicht om de koude wind wat tegen te houden. En zo hier en daar merkte ik inderdaad dat het te glad en glibberig was om een wedstrijd te lopen, dus de afgelasting was jammer maar zeker terecht. Maar in de natuur is het echt geweldig mooi, met Riet rijdt ik zo af en toe wat rond, omdat ze nog niet weer helemaal mobiel is en wandelen nog wat lastig is, maar het gaat vooruit. Dan gaan we nu nog een paar dagen aan het werk, dan de Kerstdagen en daarna richting oud en nieuw. Tussendoor nog wat beweging en daarna plannen maken voor het volgend jaar. Maar Riet en ik wensen iedereen alvast een mooie Kerst en veel plezier tijdens de komende feestdagen.

28 november

Een laatste november bericht al weer. Langzaam lijkt de winter in zicht te komen, als we 's morgens naar buiten kijken is het wit gevroren. Als we op pad gaan wordt het weer de tijd dat we gaan nadenken over handschoentjes, mutsjes en thermokleding. Maar niet klagen want het is allemaal vrije wil zegt Riet dan, en gelijk heeft ze. Na de Landgoed Twente Marathon heb ik nog een beetje doorgetraind omdat natuurlijk, de Zuiderzee Marathon er aan kwam. Gisteren was het zover, 's morgens op tijd uit bed, nog een bordje spaghetti gegeten en op pad. Eerst Herman Holterman opgepikt in Hengelo en daarna ging het naar Zwolle naar AV PEC waar iedereen die dat wilde zich kon melden om met de bus naar Urk vervoerd te worden.

Maar ja, het is drie minuten voor de start en dus niets meer aan te doen, hongerlijden dus maar. We gaan op pad met ruim 180 atleten, altijd weer een mooi gezicht zo'n lint van lopers. Na ongeveer 5 kilometer beginnen zich de eerste echte groepjes zich te vormen. Ik loop in een groepje van 8 met een voor mij fijn tempo en mijn hartslagmeter geeft 138 aan, prima dus. Over het voormalig eiland Schokland gaat het richting de dijk hier een lang recht stuk van enkele km's naar het 20km punt. Onderaan de brug bij Ramspol weer een drankpost, we worden onderweg prima verzorgd en ik neem overal toch maar wat extra sportdrank, het is wel zoet maar als vervanging voor de gelletjes toch iets extra.

We komen door op de halve in 1.46 50 een mooie tussentijd. Verder gaat het, de wind hebben we vaak tegen en dat maakt het met ongeveer een -1 temp. toch nog wel een stukje kouder. Bij 35 km denk ik bij mezelf ik laat het groepje gaan, het is mooi geweest en ik voel dat ik toch wat moeite moet doen.Een klein beetje inhouden voor het laatste stuk, heel langzaam lopen ze van me weg.Vanaf dat moment zie je wat deelnemers die er doorzitten, voor hen minder natuurlijk, maar voor de anderen vormen ze richtpunten om eventueel in te halen.Bij 39 km voel ik wat opkomende kramp in mijn linkerkuit, vast het gevolg van te weing eten onderweg denk ik maar.Toch maar doorzetten en nog even de brug over en de baan van AV PEC is in zicht, met een tijd van 3.37.38 kom ik over de finish. Iedereen wordt na de finish opgewacht met een deken, drinken en fruit en in de kantine na het douchen een heerlijk maatje snert.Gerry Visser komt kort na mij binnen in 3.40.14 en Herman komt binnen in 4.12.15 een mooie tijd waar hij tevreden mee is vandaag. Achteraf blijkt dat de prijs voor 3e M60+ op me wacht, alvast een bijdrage in een paar nieuwe loopschoenen denk ik.Helemaal tevreden en met een goed gevoel gaan we naar huis, en 's avonds gaan Riet en ik naar de sauna om lekker bij te komen. Dus het lopen verveelt me nog steeds niet en volgende week gaan we naar de Lutte (snertloop) waar Olaf onze schoonzoon zijn debuut gaat maken, heel leuk natuurlijk.En wat daarna komt? Heel misschien nog de 6-uur van Heerde eind december, moet ik nog even over nadenken, jullie horen of lezen het wel.

5 november

Inmiddels zijn we weer enkele weken verder, de wintertijd is niet alleen op de klok weer aanwezig. Langzamerhand zien we ook de natuur veranderen richting de wintertijd. De bladeren hebben weer de herfsttinten aangenomen en beginnen door wind en regen alweer te vallen. In deze tijd van het jaar moet ik mezelf soms een extra duwtje geven om de loopschoenen aan te doen. Maar als ik een keer op pad ben geeft het me een goed gevoel. Het plan was om dit jaar nog een marathon te lopen, de Zuiderzeemarathon dus. Maar ik belandde tijdens wat surfen op de website van de Landgoed Twente Marathon. Deze heb ik met veel plezier al eerder gelopen, dus na wat overleg en op de kalender gekeken te hebben, heb ik me toch nog maar eens ingeschreven.

Het is een heel bijzondere marathon, lopen zonder tijdregistratie maar met diverse stops waar men kan genieten van allerlei streekproducten. En op zaterdag 30 oktober naar de start gereden. Dit jaar wordt er gestart bij Havezathe Everloo bij Denekamp. Bij aankomst was de ontspannen sfeer die bij deze bijzondere marathon hoort al te merken.

Ontvangst met koffie en krentenwegge, en even bijpraten met enkele kennissen. Dan, na een toespraakje en het LTM gedicht voorgedragen door Marga Bult, klinkt het starschot. Ruim 500 lopers/fietsers gaan op pad. Het unieke van deze marathon is de mogelijkheid om ook als duo mee te doen. Lopers die de hele afstand te ver vinden kunnen als duo met een loopmaat om beurten lopen /fietsen. Als ik op pad ga kom ik Nico/Vorden achterop, ik loop met hem mee en we praten wat bij. Hij vertelt me over een plan om een benefietloop te organiseren voor een Hospice waarmee hij betrokkenheid heeft. Bij de eerste stop Singraven een bekertje pompoenensoep geproefd, en naar een dameskoor geluisterd.

Dan gaat het verder, en na enkele stops ontmoet ik Loek ten Pas weer, onder het genot van een hapje kaas en een wijntje (jajaja, ook dat hoort bij de LTM). We gaan samen verder en hebben onderweg genoten van allerlei stops waarbij o.a gerookte ham, wijn, pannenkoek, boterkoek, toast met gerookte zalm, er was zelfs bokbier en ga maar door.

Het parcours voert ons door de prachtige omgeving van Oost Twente, door bossen, over weilanden en akkers, over en langs het Twentse heuvellandschap en historische plekken.
Kortom een geweldig evenement, fantastisch georganiseerd met aan de finish een glaasje processo en om het geheel af te sluiten de mogelijkheid om in een grote tobbe met warm water te ontspannen.

Na goed 4 uur zijn we weer terug bij Everloo en zijn we weer een marathonbeleving rijker. Een aanrader voor iedereen die een mooie marathonervaring op wil doen.

Na dit evenement is het nu een weekje wat rustiger aandoen en daarna richt ik het vizier dan toch maar richting de voormalige Zuiderzee om daar op 27 november de marathon van Urk naar Zwolle te gaan lopen.
Tot het volgende nieuws dan maar.

18 oktober 2010

Rustig verder is het motto en natuurlijk nieuwe looproutes ontdekken vanuit Borne. Vooral in de weekends is dat aan de orde tijdens mijn duurlopen. In de week maak kan ik 's avonds in het donker wel eens heen en terug naar Bornerbroek over een prima fietspad, of langs een prima weg langs Zenderen. Dan is er nog een leuk rondje van 3,5 km door Azelo met 2x een A1 viaduct wat ik gebruik om wat intervaltraining te doen, rustig aanloopje er naartoe en na enkele rondjes lekker rustig uitlopend terug naar huis. Zeker nu ik een hoofd- ,of zo u wilt, koplampje heb aangeschaft kan ik ook in het donker goed uit de voeten. Voor niet eens zo heel veel geld koop je tegenwoordig zo'n hoofdlampje dat echt voldoende licht geeft om mee te lopen. Het dingetje weegt inclusief batterijen nog geen 50 gram, heeft een prima hoofdband en is absoluut niet hinderlijk bij het lopen het licht is vergelijkbaar met een fietskoplamp. Dus met veel plezier en een goed zicht ren ik nu ook in het donker. Want verlichte looproutes zijn er vanaf dit startpunt wel wat minder dan in Hengelo. Maar ja, er zijn zoveel andere pluspunten ten opzichte van onze oude woonplek. Tijdens de lange duurlopen die ik doe op zondag kom ik nogal eens op plekken die ik me wel herinner van vroeger, maar na ruim 40 jaar is er zo hier en daar toch wel iets veranderd. Een van mijn duurlooproutes die onderweg mooie plaatjes opleverde zal ik hier ongeveer beschrijven. Eerst richting Hertme dan de oude Biefel op, die nog niet veranderd is na al die jaren en dan langs de Oude Bornse Beek waarin vistrappen en wateromloopjes zijn aangebracht richting Almelo. Via allerlei mooie weggetjes kom ik na wat rondgedwaald te hebben, en met behulp van een fietsknooppunt bij de Wateregge, in Almelo uit bij de Gravenallee. Oeps, iets verder dan gepland maar, niet klagen er is een lange duurloop gepland dus gewoon verder. Bij Almelo terug en dan halverwege Zenderen via het Tusveld naar Bornerbroek, Onderweg loop ik langs de nieuwe, gedeeltelijk al aanwezige nieuwe waterloop de Doorbraak naar Bornerbroek. Na Bornerbroek sla ik ergens linksaf, vroeger stond hier cafe-restaurant het Schaafje waar menigeen tijdens een fietstocht een stop heeft gemaakt. Nu rest nog een hoop stenen, er staat iemand te kijken naar de schamele overblijfselen, hij zegt nog tegen me, hier heb ik hel wat uren doorgebracht, maar het is gebeurt en uit. Ik draai de Twickelse bossen in naar de plek waar vroeger het Leugenbankje stond, waar men elkaar zoals de naam al zegt verhalen vertelde. Dan naar de Noordmolen, en via deze watermolen door het bos naar Azelo. Langzaam beginnen de kilometers wel een beetje te tellen, maar nog even doorzetten, nog een gelletje en een telefoontje naar Riet, zodat ze weet dat ik in aantocht ben. Langs de IJsbaan van Zenderen over de Zenderse Es, vanaf hier is het nog 3 km, nog even wat spieren losmaken en in een wat rustiger uitlooptempo het laatste stukje naar huis. Thuisgekomen vertel ik Riet waar ik zoal gelopen heb, dus samen zijn we na het eten de route nog een keer met de auto nagereden, zo hier en daar wel wat illegaal, maar ja je wilt wat. Riet is inmiddels geopereerd (een nieuwe knieprothese) en begint nu langzaam weer een beetje op de been te komen, maar onderweg heeft ze natuurlijk wat foto's gemaakt die een beetje een indruk geven van de route. Mochten er medelopers zijn die door dit verhaaltje zin hebben in een gezamenlijke duurloop vanaf hier, laat het me maar weten. Verder gaat het op dit moment lekker, en langzaam maar zeker komt ook het duurgevoel weer terug. Groeten en tot het volgende nieuws.

6 Oktober 2010

Na afgelopen weekend heb ik het gevoel er weer een beetje bij te horen.
De Huttenkloasloop in Oldenzaal geeft me het echte lopersgevoel weer terug.
Deze loop is een van de mooiste lopen en een aanrader voor ieder om te doen.
Al is het niet om een scherpe tijd neer te zetten dan zeker om de prachtige natuur rond Oldenzaal en de Lutte.
Zo hier en daar was het even doorzetten over de "bergen" , maar het viel me niet tegen.
De bedoeling was een tijd tussen 1.45 en 1.50. en de finish lag er na 1.44.55, dus daarmee ben ik zeker tevreden.
Na afloop nog wat medelopers gesproken die ik dus de hele zomer niet gezien heb.
Leuk even bijpraten en horen wat er zoal gebeurt is met hen.
Met Ronald Plenter een praatje gemaakt en afgesproken dat we elkaar bij de Zuiderzeemarathon weer zien.
Want dat is het volgende doel waar ik naar uitkijk.
Twee keer eerder heb ik die marathon gelopen beide keren onder niet al te gemakkelijke omstandigheden, maar wat wil je het laatste weekend in november.
Maar dit jaar is het de laatste keer dat deze tocht van Urk Naar Zwolle gelopen wordt.
Dus die wil ik wel heel graag meelopen.
Voor vandaag genoeg en tot het volgende nieuws dan maar.

12 september 2010

Hallo allemaal. Eindelijk weer eens een nieuwsbericht. Na een zomer met veel verbouwen en verhuizen zijn we op 2 augustus op de nieuwe plek aangeland. In Borne aan de ter Kuilestraat, heel dicht bij mijn geboorteplek. Riet en ik hebben daar een mooi huis gevonden en het gevoel erbij is na een heleboel werk helemaal goed. Het mooie van de plek waar we nu wonen is dat we helemaal aan de rand van Borne wonen, dus als we uit het raam kijken zien we weilanden en akkers.

En momenteel staat op 40 meter afstand de mais nog op het veld.

Maar na een tijdje begint het loopgevoel toch te kriebelen.
Ongeveer 2 maanden niet gelopen dus wordt het tijd.
Langzaam ben ik 3 weken geleden weer begonnen, jaja kalm aan dus.
Eerst eens wat in de buurt rondhuppelen, om het gevoel weer te krijgen.
Na een aanloop van 1,5 km is hier een heel mooi kort rondje van 3,5 km met 2 autowegviaducten.
Da's lekker om te intervallen en daardoor weer wat op peil te komen, maar het viel in het begin niet mee, de hartslag liep vrij snel op.
Dus 1x per week loop ik 3 of 4 van deze rondjes om er weer in te komen en ook wat kracht weer op te doen.
Verder zijn er veel mogelijkheden om in de bossen van Twickel die op 10 minuten loopafstand liggen te trainen.
In het weekend start ik de duurlopen weer op , afgelopen zaterdag via Twickel en Deldenerbroek naar Enter geweest en toen naar huis via Bornerbroek.
Na 2 uur toch wel een beetje afzien, maar afijn wil je wel of wil je niet, doorzetten dus maar.
Wel leuk op de terugweg kwam mijn oudste broer me met zijn racefiets achterop en gaf me nog een beetje mentale steun.
Inmiddels de Huttenkloasloop ingeschreven, dus langzaam maar zeker gaat het de goede kant weer op.
Als alles een beetje voorspoedig verloopt misschien dit jaar toch nog een marathon???
Er is nog een hele mooie eind November, ik ga in ieder geval proberen om zover te komen.

Tot het volgens nieuws, wat hopelijk niet weer zolang op zich laat wachten, wens ik iedereen veel loopplezier.
Groeten Menno.

Weken 18 t/m 20

Na 2 ½ weken de voeten rust geven en wat zalf, was het weer zover.
De voetzolen zijn weer in orde, dus langzaam weer een beetje opstarten.
Eerst wat korte stukjes om de voeten weer aan de schoenen te laten wennen of is het juist andersom, zou ook zomaar kunnen.
Maar afijn ik ga weer op pad en dat is wel waar het om gaat, en de eerste weken maar een beetje kalm aan.
Zaterdag de 22e weer eens een training van 18 km gedaan, lekker rustig en met een goed gevoel richting huis.
Verder hadden we deze week ook nog Riet's verjaardag te vieren met veel leuke visite, want dat hoort erbij.
Tussen de gewone werkzaamheden komt er inmiddels wel wat extra gedoe bij.
Uitzoeken van tegels en badkamer- en toiletspullen en wat er nogal zo meer hoort bij verhuizen.
We gaan showroom in en uit, wat zijn er een hoop van die firma's, en wat is er ontzettend veel te koop.
Vroeger zat ik gewoon in een teiltje voor het fornuis te badderen, maar dat was natuurlijk ook in de vorige eeuw, want zo oud ben ik al wel.
Wat gaat er wel mee naar Borne en wat kan na jaren van bewaren weg, ook dat is natuurlijk een verhaal op zich.
En dan is het echte werk nog niet eens begonnen, het worden zeker drukke tijden.
Maar het blijft wel de bedoeling dat ik nog wat tijd vrij maak en zo af en toe nog eens de runningshoes aantrek.
U hoort nog wel.

Maart - April 2010

Ja, het komt er weer van een volgend nieuwsbericht.
Het heeft deze keer lang geduurd maar er waren veel andere zaken waarmee Riet en ik
bezig moesten.
We moeten namelijk verhuizen, dus we zijn op de huizenjacht geweest.
Maar allereerst het loopgebeuren maar onder de loep genomen.
Na een herstart met horten en stoten gaat het weer verder.
Dit voorjaar kan ik moeilijk op gang komen.
Maar toch in Vorden de Achtkastelenloop gelopen 30km en dat viel me niet tegen.

Daarna rustig geprobeerd om wat door te trainen tussen alle andere dingen door, en toen kwam
op 2e Paasdag de Drielandenloop in Losser.
Het weer was goed en de sfeer en parcours ook in orde.
Maar na ongeveer 21 km waren de benen helemaal leeg en moest ik zo af en in wandeltempo.
Na 2.05 en een beetje kom ik over de finish, 15 minuten langzamer dan in 2009.
Achteraf weet je het altijd, verkeerd gegeten of was het dat glaasje wijn of misschien niet genoeg rust?
Je zoekt naar een oorzaak, maar misschien ook wel niet genoeg getraind, wie zal het zeggen.
De week erna de halve van Hengelo, gelukkig het gaat het weer een stukje beter, het zelfvertrouwen is weer iets opgekrikt.
Daarna nog een gezamenlijke duurloop met LAAC, de laatste duurloop voor de marathon van Enschede.
En we krijgen op deze dag onze LAAC singlets van de sponsors (Run2Day-Hengelo en Running Center-Enschede) voor het LAAC-marathon project, het ziet er mooi uit.
Op naar de Enschede marathon dus.
Alles is er klaar voor en ik voel me goed.
Aan de start is alles in orde, vertrekken met de groep 3.30 en het gaat prima, de benen willen wel.
Maar richting Glanerbrug begin ik pijn onder mijn voet te krijgen, maar niet zeuren en verder lopen dus, helemaal zonder pijntjes kom je toch zelden over de finish in een marathon.
Maar het gaat snel slechter en ik realiseer me dat het zo niet gaat.
Aan de kant dus maar, gelukkig beland ik in een tuin bij een vriendelijke familie die in rap tempo een ijskoud voetenbadje voor me klaar heeft staan.
Even een telefoontje naar Riet zodat ze mijn Bornse supporters en drank aanreikers bij de 25km kan waarschuwen dat ik helaas vandaag niet meer langs kom.
Na 10 minuten de sokken en schoenen weer aan, maar als ik weer doorga kom ik er inderdaad vrij snel achter dat doorlopen geen optie is, nog 24 km ga ik op deze manier niet volbrengen.
Dus voor het eerst stap ik ergens uit, en besluit dan om op korte termijn een bezoekje aan de huisarts te brengen om dit probleem ook zo snel mogelijk kwijt te raken.
Verder kunnen we nog melden dat we binnenkort gaan verhuizen omdat er een wegreconstructie gerealiseerd wordt op de plaats waar we nu wonen, dus we zijn uitgekocht door de gemeente.
Maar we hebben na wat zoeken een huis gevonden, een mooi huis met veel sfeer op een mooie plek aan de rand van Borne.

Dus we gaan weer terug naar het dorp waaruit we 26 jaar geleden vertrokken.
Er moet natuurlijk nog het een en ander geklust worden maar als alles naar wens verloopt hopen we in augustus daar te wonen.
En verder krijgt mijn loopleventje zeker een herstart, wordt dus vervolgt.

Voorjaar 2010

Eindelijk kom het er dan van om wat te schrijven over de eerste maanden van 2010.
Het begint met een lange winterperiode met veel winterse ongemakken waardoor het soms erg lastig is om te trainen.
Sneeuw en ijs, het draagt niet bij tot het op pad gaan om te trainen.
Maar afijn, omdat ik in Stein de 6 uur heb ingeschreven toch menig keer de schoenen aangetrokken en op pad gegaan.
Maar het voorjaar neemt een heel andere wending, want er komt een bericht over Riet's broer, opnieuw is Bert opgenomen in het ziekenhuis.
Menig keer in zijn leven heeft Bert al een tijd in diverse ziekenhuizen doorgebracht.
En altijd weer verbaast ons zijn onvoorstelbare doorzettingsvermogen en optimisme.
Een voorbeeld voor ieder die hem kent.
Maar ondanks de behandeling en ieders hoop op een herstel, en zijn sterke wil om beter te worden dat alles blijkt deze keer niet genoeg te zijn.
Bert komt te overlijden, en met hem heeft een heel bijzonder iemand afscheid genomen van het leven en van zijn vrouw en zoon, die altijd voor hem klaar stonden wanneer het nodig was.
Alle zogenaamd belangrijke zaken in het leven doen dan even niet meer ter zake.
De herinnering aan hem blijft, en iedereen die Bert gekend heeft zal wanneer het eens een beetje tegenzit wel eens aan Bert's doorzettingsvermogen terugdenken.

Ook aan de optimistische indruk die hij altijd probeerde uit te stralen, juist als het vaak wat minder met hem ging kunnen we nog menig keer terugdenken en een voorbeeld aan nemen. Dus dit voorjaar verliep alles met elkaar heel anders dan we gedacht hadden en we werden er nog maar eens aan herinnerd dat alle levensplanningen soms heel snel een andere wending kunnen krijgen. Tijdens de opnieuw opgepakte trainingen dwalen de gedachten nog regelmatig naar de afgelopen periode terug. Daaraan terugdenkend besef je dan nog meer hoe blij en zuinig een mens moet zijn met zijn gezondheid.

Week 1 en 2 van 2010

Een jaarwisseling verder alweer.
En natuurlijk op de eerste zaterdag van het nieuwe jaar de snertloop, de jaarlijkse loop van
BZSV de Blauwwitters waarmee ik nog wat banden heb.
Ieder jaar weer wat bekende Bornse gezichten, wat herinneringen maar ook enkele familieleden die ik nog niet gezien heb.
Een gezellige loop van 10 km die uiteindelijk 11,6 km blijkt te zijn, dit is ontstaan doordat het parcours gewijzigd is vanwege de gladde paden in de Twickelse bossen, maar ondanks dat hebben we allemaal toch de finish gehaald.

Deze weken zijn weken, die ons een beetje het gevoel geven wat gaat er gebeuren komend jaar.
We kijken zo af en toe al wat in het rond op de huizenmarkt om ons te oriënteren.
En dus schiet het lopen er soms een beetje bij in, natuurlijk ook een beetje door de weersomstandigheden.
Zoals ik al eerder heb gezegd heb ik een beetje problemen met het lopen op gladde en glibberige looproutes, en die zijn er volop deze winter.
Dus het is een beetje aankijken hoe is het buiten gesteld met het weer.
Als de omstandigheden redelijk zijn ga ik wel op pad, maar toch wel wat minder dan ik gewild had.
Met goede thermokleding heb je van de kou geen last meer en met een beetje vaseline op het gezicht en vooral op de oren voel je de kou niet meer.

Wanneer ik dan op pad ga, is het echt genieten als ik door de prachtige Twentse natuur loop. In week 2 toch nog ruim 70 km gelopen want, langzamerhand wordt het nu wel tijd om het aantal duurkilometers op te voeren.

Op 7 maart wacht namelijk de 6-uur van Stein en daarna de Enschede marathon in april, en daar tussendoor vast ook nog wel het een en ander.

Week 51 en 52 tot eind 2009

Na de Spark marathon gaat het richting kerst en oud en nieuw natuurlijk.
Rustig de laatste twee weken van het jaar volmaken.
Nog een weekje werken en dan winterpauze.
In week 51 krijgen we bericht dat we hoogstwaarschijnlijk volgend jaar moeten verhuizen.
Maar we wachten nog op het officiële bericht, wat hoogstwaarschijnlijk in januari komt.
Wat het lopen betreft, een beetje de beentjes losgehouden.
In week 52, en tot de jaarwisseling met elkaar toch nog zo ongeveer 55 km gelopen.

Juist met een beetje winter is het fijn lopen door een met sneeuw bedekte omgeving. Een mooi gezicht, alleen zo hier en daar een beetje oppassen op de glibberige stukken, ik ben voorzichtig met mijn niet zo piepjonge beentjes.

Verder is er niet zoveel bijzonders gebeurd, echt winterrust dus.
Iedereen wens ik alvast een gezond en goedlopend 2010 toe en ergens ontmoeten
we elkaar misschien op de weg.

Zondag 13 december Spark marathon.

Om 11 uur aan de start, Rudy heeft me voorgesteld aan Jos en Pol zijn twee Belgische loopvrienden.
Met een flinke groep lopers gaan we op pad, hele en halve marathonlopers.
We starten voorzichtig en na 4 kilometers zijn we exact op schema.
Het is prettig voor mij om samen te lopen met het groepje waarin Rudy op ieder kilometerpunt onze stand ten opzichte van het schema aangeeft, ook tips wanneer het parcours wat omhoog loopt of hoe uit de wind te lopen zijn prettig.

Met zeer veel regelmaat lopen we door de mooie omgeving van de Hoekse Waard en de Bernisse. Zo af en toe over een dijk met een toch wel koud aanvoelende tegenwind, en warempel heeft Riet de kou getrotseerd en staat op het 16 km punt om ons aan te moedigen.

Verder gaat het en na ongeveer 2.30 zien we in de verte de buitenwijken van Spijkenisse weer dichterbij komen. Dan bij 32 km lopen we Karel Leeuwangh achterop, Karel loopt vandaag zijn 100e marathon, en als je weet dat hij 70 jaar is en vandaag in 3.29 de marathon loopt is dat zeker iets om trots op te zijn.

Als we op 35 km zijn is ons groepje van ongeveer 10 lopers uitgedund naar 5, en op 37 km gaat Jos op avontuur, de rest blijft nog even bij elkaar. Maar een berg(je) en een opgebroken stuk straat op 39 km nekt mijn ritme en ik moet afhaken, de anderen lopen door en ik kan op ongeveer honderd meter volgen. Dan bij het binnenkomen van het sportpark, even niet goed opgelet waar ik mijn voet neerzet en ik struikel en val op mijn knieën. Achteraf valt de schade mee, handschoenen stuk, broek stuk en mijn knie ontvelt en ik kom binnen in 3.27.50. Dus een mooie marathon gelopen, weer een ervaring rijker en bedankt aan de medelopers

Week 49 en 50

Twee weken die een beetje het gevoel van de Spark marathon in Spijkenisse moeten opleveren.
Op 3 dec. na de baantraining nog een informatieavond van LAAC over de komende Enschede marathon in April 2010, het is de bedoeling zoveel mogelijk LAAC leden in Enschede aan de marathonstart te krijgen.
Verder doe ik wat kortere loopjes en in het weekend nog een keer de "Halve van Hengelo".

En op donderdag 10 december komt Rudy vanden Berghe even een kopje koffie drinken.
Rudy liep dit jaar de Spartathlon (klik hier) een ultraloop in Griekenland die een zeer speciaal gevoel oproept niet allen bij degene die weten wat ultralopen is maar ook bij veel anderen.
Als je weet dat deze loop over 246 km gaat kun je voorstellen welk een geweldige prestatie de atleten leveren die dit avontuur volbrengen.
Deze afstand overbruggen in een wedstrijd die ongeveer een etmaal of meer duurt is niet alleen een lichamelijke prestatie.
Ook de voorbereiding en training is een periode van veel discipline en kweken van mentale hardheid en heel, heel veel kilometers door weer en wind in daglicht en ook in het donker.
Bijvoorbeeld de trainingsweken van 200 tot 300 kilometers die tot het programma behoren.

Van Rudy hoor ik dat hij ook in Spijkenisse loopt , als pacer voor een paar loopvrienden.
We spreken af dat ik met hun mee kan lopen op iets onder de 3.30 uur.

Op zaterdag vertrekken Riet en ik naar Klaaswaal alwaar we logeren bij de Meijboom een prima Bed and Breakfast adres. ´s avonds gaan we naar de Chinees, jaja dat denken we. Als we de menukaart bekijken blijkt het een Japans restaurant te zijn, kortom als ik weer in Klaaswaal kom ga ik naar Ushi Sushi, de naam is niet door mij verzonnen.

Daarna nog even naar Breda om naar de schaatsmarathon te kijken, altijd leuk om naar toe te gaan.
Onze favoriet Karlo Timmerman wordt 9e nadat er al vroeg in de wedstrijd 5 rijders ontsnapt zijn uit het peloton.

Week 47 en 48

Rustige weken zonder echte bijzonderheden, op de avonden wat korte loopjes en de baantraining in het
FBK stadion.

Op zaterdagmiddag week 47 ben ik, vanaf Goor waar Riet 's middags duiven moest fotograferen (een speciale vaardigheid, zie foto) voor de Goorse duivenclub "de Reggevliegers" , terug naar huis gelopen. Via Diepenheim, Hengevelde naar Haaksbergen en dan door naar huis is toch nog een flinke duurloop en toen ik thuis kwam was het dus al zaterdagavond.

Daarna op zondagmiddag lekker nog wat gewandeld in de omgeving van Oldenzaal.
In week 48 een beetje gas terug, met als afsluiting op de zondagmorgen een duurloop.
Een trainingduurloop in de omgeving van Oldenzaal onder de vlag van LAAC Twente.
De start is iedere laatste zondag van de maand bij restaurant Pan (voorheen de Tankenberg).Om 9 uur vertrekken we met 12 lopers en dan gaat het over paden, door bossen en natuurgebieden waar zo te zien ooit paadjes zijn geweest, richting Havezathe Everloo.
Daarna richting Denekamp en dan via allerlei mij onbekende paadjes, weilanden en door, de natuur in de afgelopen regenachtige dagen aangelegde modderpoelen, naar een gebied tussen de Lutte en Oldenzaal.
Om een beetje schoon te eindigen gaat het laatste stukje (± 1 km) weer over een goed geplaveide weg.
Na 2 uur.20 zit onze schitterende trainingsloop erop en moet ik bekennen dat de naam
van deze loop "de Expeditie" inderdaad goed gekozen is.
Ik ga met een goed gevoel in het hoofd en in de benen naar huis.

Week 45 en 46

In week 45 was het weer tijd voor mijn massage-onderhoudsbeurt bij Rene de fysio.
Na de weken met nogal wat kilometers werd het weer tijd.
Het tweede deel van de week rustig aan gedaan met op zaterdagmorgen toch nog een duurloop voor we een rally-weekend ingaan.

Zaterdag en zondag druk geweest met het fotograferen van de Euregio Rally. Met name voor de Classic Rally waarvoor Riet ieder jaar nogal wat fotowerk maakt. Leuk om 1x per jaar de auto's op deze manier langs je zien te racen.

In week 46 nog een beetje loopvakantie tot aan de donderdagavond.
Op de baan van FBK-stadion een baantraining die me een lekker gevoel geeft en ook
het idee dat ik dat toch wel wat regelmatiger kan doen.
Onder het motto je weet maar nooit waar het nog goed voor is, hoewel we dat eigenlijk wel weten, toch?
Op vrijdag en zaterdagmorgen voel ik al waar het goed voor is geweest, ik heb wat spieren
die blijkbaar toch wat meer geactiveerd zijn dan ze gewend waren.

In het weekend komen Ruben en Jarno de "jongens uit Borne" logeren, en we gaan natuurlijk met hun naar de Sinterklaasaankomst. Op zondagmorgen maken we een wandeling met de boys en daarna kalm richting weekendeinde en een nieuwe week

Week 44 en de "Diepe Helloop"

Een weekje op verhaal komen na de Landgoed Twente Marathon

Lekker rustig weekje met op dinsdagavond een kort loopje van ongeveer 10 km en op woensdag een onverwachte vrije dag. Riet en ik gaan een stukje wandelen over de Holterberg, waar komende zaterdag de Diepe Helloop gelopen wordt. We bezoeken nog even het oorlogskerkhof waar ongeveer 1400 slachtoffers begraven liggen van de 2e wereldoorlog, toch altijd weer een indrukwekkende plaats

Op zaterdag kan Riet niet mee naar Holten, want ze moet dan 's middags naar de perspresentatie van de Conrad Euregiorally en Classic Rally die op 7 en 8 november in Hengelo verreden worden, dus dit jaar geen foto's van de Diepe Hel.
Vrijdagavond nog even heen en terug naar Enschede gerend om de spieren toch een beetje
aan het loopgevoel te laten proeven.
Zaterdagmorgen moet ik toch nog een beetje tuinieren, het najaar komt en zo hier en daar moet er nog wat gedaan worden aan de tuin.

Dan 's middags de Diepe Helloop, ik ga voor een tijd van onder de 1.15 De Diepe Helloop heeft een prachtige parcours waarin dit jaar voor de eerste keer de Motieweg is opgenomen, een echte 10% helling die inderdaad een gevoel van klimmen bovenbrengt bij menig loper. In mijn benen zit zo te voelen toch nog wel een klein beetje Landgoed Twente Marathon.

Langs de Motieweg en bij het aansluitpunt op het oude parcours over de toeristenweg staat een flink aantal toeschouwers de lopers aan te moedigen.
Daarna gaat het verder over het oude parcours richting de Diepe Hel, de naamgevende klim van deze loop.
Hier kom ik de eerste lopers tegen die op de terugweg zijn, een aantal Keniaanse heren die
natuurlijk ook deze heuvels gemakkelijk onder hun voeten laten verdwijnen.
Nu ik een eind op pad ben gaat het toch steeds beter, de benen wennen weer.
Na ruim 8 km het keerpunt, het zwaarste stuk is nu gedaan, nog hier en daar een stukje vals plat op de terugweg en een enkele heuvel en we rollen Holten weer binnen.
De finish passeer ik in 1.12.38 dat valt me dus niet tegen.
Leuk is het ook dat ik vandaag nog een flink aantal oude bekenden terug zag en even met hun bij kon praten.
Vanaf nu is het vizier een beetje gericht op 13 december de Sparkmarathon in Spijkenisse.

Landgoed Twente Marathon 24 oktober 2009

Na het plezier van vorig jaar was het niet moeilijk om deze marathon opnieuw op het programma te zetten.
Om 10.00 de start bij het Lutterzand paviljoen, we gaan onder het startdoek met "Loat Goan" door en beginnen we met ongeveer 300 deelnemers aan de LTM.
Geen Championchip vandaag en geen tijdsloop, vandaag is het voor de gein, het motto is genieten in Twente.
Ook een groot aantal deelnemers loopt/fietst vandaag de marathon als duo.
Ook het vermelden waard is een deelnemer die vandaag de marathon loopt op blote voeten.
Al gauw loop ik samen met Erik ten Siethof ....... (LEES MEER......KLIK HIER)

Week 42 en 43

Twee rustige weken met wat avondtrainingen en in het weekend nog een duurloop ertussen van zo ongeveer 2 ½ uur op zaterdag.
Voor de rest niet zo veel gedaan, we hadden wat andere dingen aan het hoofd.
In week 43 langzaam maar zeker een beetje vooruit gekeken naar de Landgoed Twente Marathon en op de vrijdag vooraf een lekker vakantiedagje ingepland.

Week 41

Deze week is er niet zoveel te melden . Op dinsdagavond heb ik een wisseltempoloop van ongeveer 13 kilometer gedaan, en geconstateerd dat het niet meer veilig is zonder licht op pad te gaan. Helaas, maar het wordt weer vroeger donker dus de avondlopen gaan weer richting de stadsomlopen over de fietspaden en bij lamplicht. De echte lange duurlopen gaan dus echt vanaf nu naar de weekeinden en overdag. Op donderdagavond ben ik naar het FBK stadion geweest voor de baantraining bij LAAC Twente. Sinds deze zomer ben ik overgegaan naar LAAC, maar omdat ik nog wat lange afstanden op het programma had ben ik sinds mijn overstap nog niet weer op de baan geweest. Lekker getraind, en ik merk wel dat je niet helemaal zonder de baantraining kunt, met name de intervaltraining die we deden in combinatie met de grondoefeningen doet me toch wel wat extra's, dat voel ik op de vrijdag en zaterdag.

Huttenkloasloop 4 oktober 2009

Zondagmorgen tegen 11 uur op pad, naar Oldenzaal voor de Huttenkloasloop. Deze loop wordt gepresenteerd als niet de snelste maar wel de mooiste, en dit is inderdaad een terechte aanduiding. Het is zeker niet de gemakkelijkste, het gaat voortduren op en neer over asfalt, klinkers en zandpaden door de natuur. Over alle (bergen) van Oldenzaal en De Lutte voert het parcours ons, langs weiden, akkers en door bossen, kortom alles wat Twente zo mooi maakt zit in de route. Het is lekker loopweer vind ik, niet te warm een beetje bewolkt en iets wind. Ik vertrek misschien wel weer wat te snel, maar ja ik zie wel hoe het gaat is het motto.

Een klein eindje voor me zie ik Hans Klomp een loper naar wie ik altijd met een gevoel van "knap hoor" naar kijk. Altijd doorzetten en steeds weer een goede prestatie, wanneer een veel te zware en ook nog rokende toeschouwer hem onderweg toeroept "kan het wat sneller Sinterklaas" hebben we beide het idee van wat een sufferd en wat een misplaatste (grap). Maar afijn, hopelijk komt ook deze man ooit tot inzicht hoe fout hij zit.

Verder gaat het en onderweg staan overal supporters en andere toeschouwers de lopers aan te moedigen Ook de verkeersregelaars en verzorging zijn vandaag weer optimaal geregeld, en als we de laatste hobbel, de Tankenberg, genomen hebben gaat het lekker naar beneden naar de finish op de markt in Oldenzaal. Met mijn tijd van 1.36.06 ben in zeker tevreden, gezien het parcours en datgene wat er nog een beetje in de benen zit van afgelopen tijd.

Week 40

Deze week een echt rustige week ingelast.
Even op verhaal komen en 's avonds hebben wat visites gehad.
Alleen op de dinsdagavond een nogal nat tochtje gemaakt door echte herfstbuien.
En op de zaterdag een 2 ½ uur loop via Borne en de Azelose zessprong, dan terug door de Twickelse bossen richting de Noordmolen een door water aangedreven oliemolen.
Op het schild aan de molen lees ik dat deze molen al enkele honderden jaren geleden in de geschiedenis vermeld werd.
Daarna langs het kasteel Twickel terug richting het Genseler in Hengelo.

Een mooie tocht door de bossen waar de paddestoelen ook overal weer uit de grond schieten. Ja het voelt langzaam maar zeker weer anders aan, zeker weten het is herfst.

Week 38 en 39

Met een goed gevoel uit Winschoten teruggekeerd.
Nog mooi een zondag om weer bij te komen, en op maandag weer aan het werk.
Maandagavond, lekker een avondje sauna, goed voor de spieren die natuurlijk wel wat te verduren hebben gehad.
Maar een saunagang geeft toch weer een lekker ontspannen gevoel, en ik kan het iedereen aanraden om het eens te proberen en zeker na zo'n wedstrijd is het fijn
Verder is er niet zo heel veel te beleven natuurlijk, voorzichtig een beetje uitlopen en wat fietsen deze week.
Maar ik heb een mail gekregen, op zondagmorgen is een Huttenkloasloop verkenning gepland, gewoon lekker rustig kijken of alle bergen op het parcours nog op de zelfde plaats liggen als vorig jaar.
Vanuit Oldenzaal lopen we in een lekker rustig tempo de route, ik geloof zelfs dat er zo hier en daar geprobeerd wordt de voorlopers op een dwaalspoor te brengen.
Maar na ruim 2 uur keren we toch terug op de plaats van vertrek, en worden we getrakteerd op koffie met krentewegge !!!!
Geweldig natuurlijk, bedankt Alie en Huub.
's Middags hebben we een nog tuinfeest, en na thuiskomst gaan de benen omhoog.
Te lang, (maar wel gezellig) stilgestaan aan de praattafel, dat valt wel een beetje tegen.
Daar krijg je pas echt stijve benen van klaag ik maar eens tegen Riet, die van mening is dat ik niet zo moet zeuren.
Woensdagavond nog maar eens een stukje losgelopen naar de Grolsch Veste, de thuisbasis van FC Twente, want donderdagavond is de baaninstuif van LAAC in het FBK stadion en dan moeten de beentjes toch wel even getest worden.
En inderdaad op donderdagavond een 10 km op de FBK-baan, 25 rondjes dus, ik start de 2e groep want dat heb je natuurlijk wel als je op leeftijd komt, maar da's niet zo erg, als je maar plezier hebt.
Na ongeveer 3 km begint het weer beter aan te voelen, de 5 km gaat in 22.15 maar aan de finish stopt de klok op 44.09, hoera een snellere 2e helft.
Na alles wat ik de afgelopen weken zo gedaan heb ben ik er toch wel tevreden mee.
Op vrijdag en zaterdag volgen we de prestaties van de lopers in de Spartathlon (245 km).
Een ultraloop door Griekenland, en live te volgen op internet, geweldig wat deze atleten presteren.
Petje diep af voor degene die er aan beginnen en zeker voor de finishers.
Degene die interesse heeft, alles is terug te vinden, even Googelen op Spartathlon

Zondagmorgen is het lekker weer en loop ik een ronde Twekkelo / Boekelo, wisseltempo's is mijn plan.

Onderweg kom ik een collegaloper achterop en loop een eind met hem mee.
Ik vraag hem waarom hij niet tegen het verkeer in loopt.
Hij vertelt me dat hij slechtziend is, wat ik al gelezen had op zijn loophesje waarop dat zeer duidelijk aangegeven is.
Als hij tegen het verkeer inloopt, aan de linkerkant van de weg dus, is het voor hem heel moeilijk de wegrand te onderscheiden en daarom is het voor hem een vertrouwder idee om rechts te lopen.
Ondanks dat het gevaarlijker is kiest hij dus voor die optie.
Al lopend vertel je elkaar wat je zo aantrekt in het lopen en hoor je van elkaars loopplezier.
Een eind verderop gaan we ieder ons eigen weg maar we zullen elkaar vast nog wel eens ergens ontmoeten.
Dit is het wel zo ongeveer geweest wat betreft mijn loopbelevenissen in week 38 en 39.

Zondag 12 September

Run Winschoten -- Ultraloop 50 kilometer

Een beetje op tijd opstaan, want ik moet nog aan de spaghetti en daarna inpakken en richting de start.
De auto raken we gemakkelijk kwijt in de buurt van start/finish.
Binnen korte tijd een mooi plekje gevonden voor Riet, er is een stuk langs het parcours vrijgemaakt voor de verzorging en begeleiding, prima plekje.
Kort voor de start ontmoet ik Ron Höfte, we hebben elkaar niet eerder gesproken maar maken even een praatje en vertellen in het kort ons plan voor vandaag.
We gaan beide voor een tijd onder de 4.30.00
Het is voor ons beiden de eerste 50 km wedstrijd.

Van Ron hoor ik dat ook Gerry Visser de 50km loopt en Dick Zeedijk bij de estafette meeloopt.

De 100 km atleten starten om 10.00 uur en een kwartier later is het onze beurt om op pad te gaan.
Om 10.30 starten de estafette ploegen van 10 personen die de 100 km als estafette lopen.

Samen lopen Ron en ik de eerste ronde van 10 km, voor mij denk ik iets te snel, in huis heb ik een schema gemaakt voor 4.22.30 dus in de buurt van 52.30 minuten per ronde. Mijn hartslag is iets aan de hoge kant met 140 dus ik ga iets rustiger aan doen en wens Ron succes, ga maar vast ik zie je na afloop bij de thee wel terug.

Onderweg is het geweldig, overal versierde straten en veel publiek, gezellig dus.
Sommige straten met spandoeken en vlaggen versierd en overal mensen die de hele dag langs het parcours zitten.

Rond het middaguur worden overal langs het parcours tafeltjes gedekt en wordt er gegeten. Het loopt lekker en de rondetijden en hartslag kan ik mooi regelmatig houden, iedere ronde hoor ik van Riet dat ik goed in de wedstrijd lig.

Iedere keer neem ik nieuw drinken mee, eet een gelletje en ga weer door.
Onderweg zie ik nog wat bekenden, maar nu even geen tijd voor een praatje.
De laatste ronde voel ik dat er wel iets gebeurt is met de spieren, zo hier en daar voel ik een licht protest opkomen.
Dan bij 48 km, opeens kramp (hamstring), maar even strekken en spanning en de tanden op elkaar voor de laatste 2 km.

Maar met een zeer tevreden gevoel passeer ik de finish in 4.19.58 Even later krijg ik een briefje in de handen gedrukt, uitnodiging voor prijsuitrijking, het blijkt dat ik als 1e van de Masters 55+ ben gefinisht.

Dus douchen, haren in de plooi en wachten tot 16.30 bij het podium

Ik spreek Ron en hoor dat hij als 3e bij de 45+ is gefinisht in 4.12.40 en kan daar trots op zijn, een mooie tijd voor je eerste 50 km.
Gerry Visser finisht in 4.40.45 als 3e overall dame, dus ook op het podium.

Na nog even nagepraat te hebben brengt Riet ons naar huis.

Week 36 en 37

Na de parcoursverkenning zondag in Winschoten krijgt de Run een wat beter beeld. De komende 2 weken rustig aan doen, een beetje relaxen dus. Wat minder kilometers en in een mooi kalm tempo. In het weekend nog een keer de Halve van Hengelo en dan allen nog een paar keer 's avonds heen en terug naar Enschede.

Op dinsdag nog even naar Rene voor een sportmassage en dan ben ik er denk ik maar klaar voor.
Mooi dat ik nog genoeg vrije dagen heb en dat het nog redelijk weer is dus zijn er nog 2 vrije dagen.
Op donderdag nog even wat eten halen (gelletjes) voor zondag en verder 's middags nog even met Riet en Zoë naar Almelo.
Naar Bolletje voor een aardigheidje voor het gastgezin waarbij we logeren in Winschoten.
Vrijdag naar op weg naar Winschoten rijden we het laatste stuk door Oost-Groningen.
Een mooi land met grote boerderijen en uitgestrekte vlaktes, waar we zien dat de aardappels in grote hoeveelheden gerooid zijn.

Op naar de sporthal in Winschoten om het startnummer af te halen en te horen waar we logeren.
Alles is al in volle aktie voor de dag van morgen.

We rijden door naar het logeeradres in Wedderveer, we komen terecht bij leuke mensen die al jarenlang atleten huisvesten die aan de Run meedoen.

Een gezellige avond gehad en niet te laat naar bed dus.

Zondag 30 augustus

Alvast een berichtje over de Run-Winschoten.
Op 12 September is de Run Winschoten waar ik de 50 km wil lopen.
Voor deze Run heeft de AV Aquilo 2 keer een parcoursverkenningen georganiseerd, de eerste van deze verkenningen is vandaag op zondagmorgen.

Omdat ik graag wil weten hoe het parcours is gaan Riet en ik op pad. Op tijd vertrekken met Riet's fiets op de trekhaak, zodat ze mee kan fietsen. Via de B31 en TomTom door Duitsland zijn we na 1 1/2 uur in Winschoten en is het clubhuis van Aquilo snel gevonden.

Zo tegen 10.30 staan er een flink aantal atleten, ik schat wel 200, te wachten op wat er komen gaat.

In een rustig drafje gaat het naar de startplek aan de Mr. D.U. Stikkerlaan waar op een plein een gezamenlijke warming-up plaats vindt onder leiding van enkele trainsters van Aquilo.

Daarna gaan we in tijdsgroepen met oplopend 5 minuten op pad.
Onder de begeleiding van 2 trainers en wat fietsers, waaronder ook Riet die mooi wat foto's
kan maken gaan we het parcours verkennen.
Vandaag eens goed rondkijken en proeven hoe het is.
Allereerst door een mooi park met een mooi Rosarium, daarna over wat smallere paden een goed geasfalteerd gedeelte richting een dijkje.
Het water waar we langs lopen is het Winschoterdiep, in de verte ligt de Blauwe stad,
een nieuwe stad helemaal verrezen vanuit het water.

Dan door Heiligerlee eerst een straatje waarvan ik nu al denk dit is leuk, maar of het na 4 rondjes ook nog zo vrolijk gaat is nog maar afwachten natuurlijk. Misschien wordt het voor mij dan ook de slag bij Heiligerlee.

We lopen onder leiding in een heel mooi vlak tempo om in 55 minuten rond te komen. Wat volgt is een lange wat aflopende weg, een mooi en lekker gevoel. Ik hoor dat het parcours vorige jaren in omgekeerde richting gelopen werd, en dat op dit stuk met wind tegen wel wat energie verloren ging, vandaar nu deze wijziging. Langs de molen gaat het verder en draaien we links om en rechtsom, ergens langs een kerkhof en langs een heel mooi bouwwerkje een soort van prieeltje in een nogal opvallend blauwe kleur geschilderd.

Daarna alweer een molen als herkenningspunt en zo gaat het richting de finish.
De laatste kilometer gaat de rem eraf en wordt de groep vrijgegeven, even tempo, lekker.
Na nog wat gerekt en gestrekt te hebben lopen we in groep terug naar het clubhuis en praten we alvast wat over de verwachtingen van 12 September.

In het clubhuis douchen, nog even een gezellige babbel en met een tevreden gevoel via Drenthe weer terug naar onze basis in Hengelo.
We hebben een leuke dag gehad en de complimenten voor de organisatie zijn op hun plaats.

Week 34 en 35

In week 34 zijn er eigenlijk weinig bijzonderheden.
Gewoon 's avonds gelopen, op vrijdagavond nog een keer de halve van Hengelo.
Op zaterdagavond, verjaardag van Frank gevierd .
En toch maar op de zondag nog een duurloop van 28 km in tempo 1.
Dan komt week 35
Op de maandagavond weer eens een keer ouderwets met mijn broer Arie gelopen.
Hij komt terug van een rustperiode, en is weer voorzichtig bezig de loopdraad weer op te pakken.
Gezellig wat bijgepraat over van alles en nog wat en in een mooi rustig tempo een rondje van 16 km door Twickel gemaakt.
Daarna op dinsdag de mountainbike gepakt, op woensdag een intervaltraining en op vrijdag nog een pittige 20 km.
Zaterdag met Riet naar de markt in Diepenheim, en nog wat in de tuin gewerkt.

Week 32 en 33

Na een paar weken werken al bijna weer vakantie, een paar dagen nog maar.
Deze week lekker doorgelopen en donderdag weer het vakantiegevoel.
Op vrijdag bijna de hele dag getuinierd en op het eind van de middag rijden we naar Dalfsen.
Het is even zoeken naar een parkeerplaats maar dat ligt hoofdzakelijk aan mij.
Het is warm, het zal dus een warm en dorstig tochtje worden.
Er zijn veel bekende gezichten natuurlijk want Dalfsen heeft een prachtig parcours en daar wil je toch ooit een keer gelopen hebben.
Na de start gaan we over het winkelerf en daarna dat mooie dijkje van de Vecht, een schitterend gezicht zo'n lang lint van lopers voor en achter me.

Dan over de stuw, en over het platteland weer terug naar Dalfsen voor een passage langs start en finish.
Daarna de tweede helft, opnieuw door de mooie omgeving en terug naar de finish.

Van ver hoor je de stem van Henk Borgmeijer al, die de hele avond het publiek op zijn eigen unieke en enthousiaste wijze van commentaar voorziet. Een compliment is op zijn plaats voor de organisatie en die anderen die de deelnemers onderweg van water en verfrissingen voorzien, echt geweldig.

Kortom het was warm, warm, warm zeker na ook de hele dag getuinierd te hebben,maar ook wel heel mooi.

Dan komt de eerste week van de tweede vakantie, we gaan niet echt weg maar maken wat tripjes.
Tussendoor 's avonds nog wat gelopen om de benen toch maar goed los te houden.
Op dinsdag naar Rene de fysio om de spieren eens lekker los te masseren en om eventuele
spierblessures te voorkomen, iets wat ik sinds vorig jaar met regelmaat doe en wat me goed bevalt
Verder de spieren los gehouden met wat avondloopjes van 10 tot 15 km rond Hengelo en in het weekend staat een lange duurloop op het programma.
Vrijdag 14 augustus, ik ben jarig, ja alweer een jaar erbij, en daar hoort dus ook visite en gezelligheid bij en nog een paar nieuwe loopschoenen natuurlijk want die komen altijd van pas.
Op zondag dus richting de Twickelse bossen en door naar Bornebroek en retour door Twickel, een lekkere rustige duurloop van 38 km.
Een mooie afsluiting en met een goed gevoel deze weken afgesloten.

---------------

Week 30 en 31

Na Diever, de eerste dagen lekker rustig aan gedaan, alleen een avondje gefietst, op de mountainbike
(ja, waar hebben we die mountains ook al weer?)
Maar afijn we hebben zoveel andere plekken die de moeite waard zijn toch.
Op het eind van de week toch maar weer de loopschoenen aangetrokken voor een rustig loopje.
Mooi uitgerust dus deze week.
In week 31 de loopagenda bekeken en gezien dat er in Dalfsen op vrijdag 7 augustus de jaarlijkse loop door het Dalfsener land is, en je kunt nog inschrijven, ik kan het niet laten, dus Dalfsen we komen.
Verder in deze week een beetje een programma gemaakt richting de Run - Winschoten op 12 September mijn plan is om daar de 50 km te doen.

Als training nog weer de halve van Hengelo gelopen, en zowaar 3 reeën in de wei die me natuurlijk argwanend in de gaten hielden. Je weet maar nooit als ree zijnde natuurlijk, maar van mij valt er weinig te vrezen.

Ik zal Riet eens vragen of dat kleine handige cameraatje zo af en toe eens mee mag voor wat leuke plaatjes van onderweg.
Verder nog een avondje wat voorzichtig aan gelopen.
Op zaterdag, een duurloop geprogrammeerd, dat heb ik geweten, lekker zonnig en 28 graden.
Door de Twickelse bossen naar Bornerbroek en ook weer door het bos retour Hengelo in totaal ruim 3 uur op pad geweest.
In totaal 80 km deze week, lekker en nu het weekend rustig aan.

---------------

Week 29

Midzomermarathon - Diever 18 juli 2009

De midzomermarathon in Diever start om 5 uur in de middag, en we zijn naar Diever vertrokken met het idee hoe zal het weer vanavond worden, en de weersvoorspellingen zijn niet zo gunstig.
Maar in Diever aangekomen enkel nog een miezerig buitje, we hopen dat het niet slechter wordt.

Bij het Dingspilhuus wat bekende gezichten en ik ga me toch maar inschrijven voor de hele. Aan de startstreep zie ik een oude bekende, Karel Leeuwangh inmiddels 70 jaar en nog topfit. Het startschot klinkt, de marathon maakt eerst twee rondjes door Diever waarna we het parcours op gaan voor 4x een ronde van 10 km.

De kortere afstanden 10, 20 en de 30 km vertrekken direct richting het parcours. Het parcours gaat voor het grootste deel over schelpenpaden door de bossen van Diever, een deel van het parcours is verhard met klinkers en asfalt.

Kortom een prachtig maar pittig parcours met een nogal wat golfend verloop. Na drie rondes begint mijn maag flink op te spelen, en de 4e ronde is het een kwestie van toch wel even flink doorzetten.

Riet komt me op de fiets nog een stukje tegemoet (mentale steun) voor de laatste 3 km, toch wel even prettig. Ik kom over de finish in 3.40.57 en ik voel me niet echt geweldig.

Maar een dag later, en nadat ik de totaaluitslagen gezien heb viel het resultaat toch nog wel weer mee.
Dus ik hoop de volgende keer maar op een betere tijd en wat minder problemen onderweg.

---------------

Week 27 en 28

Nu we terug zijn heb ik de draad deze weken echt weer opgepakt, want in mijn hoofd speelt de Midzomermarathon op 18 juli in Diever, ik weet nog niet zeker welke afstand maar we gaan er in ieder geval naar toe.
De afgelopen weekenden heb ik wat lange duurlopen gedaan en het begint weer beter aan te voelen.

---------------

Week 25 en 26

Met Riet op vakantie, naar Kroatië een mooi land met meestal goed weer. Wel een beetje warm om te lopen maar toch wel wat getraind en aan heuvels geen gebrek.

---------------

Week 20 tot 23

In mijn hoofd zit de 6-uur van de Haarlemmermeer, dus het trainingschema weer opgepakt.
Kalmpjes aan weer begonnen maar toch vrij snel in de resterende weekenden weer de voor mij zo nodige duurlopen van 4 en 5 uur gedaan.
Op vrijdag vertrekken Riet en ik naar de Haarlemmermeer zodat we op zaterdag rustig aan kunnen doen.

Voor de start die 's morgens om 10 uur plaats vindt is iedereen bezig zijn eigen dingen te doen maar tussendoor is er toch ook nog tijd voor een praatje met elkaar, ontspannen en kameraadschappelijk.

Een 6-uurloop met ook deelname van estafette-ploegen en een pittig maar mooi parcours op het terrein waar een aantal jaren geleden de Floriade gehouden is. Een ronde van 2,5 km met 2x een klimgedeelte en een 300 meter schelpenpad en voor het overige deel over verharde paden.

De verzorging en ondersteuning door Rietje zijn zoals altijd zeer betrouwbaar. Ik kan goed doorlopen in een mooie vlakke rondetijd. Heuvelop stijgt de hartslag een beetje, maar blijft tot 4 uur onder de 145 op het vlakke gedeelte en klimt daarna iets tot 155 heuvelop.

Na 4.30 loopt de rondetijd langzaam wat op en na 5 uur heb ik het gevoel dat de kloktijd sneller loopt en de 6-uur zo voorbij is. De finishfluit klinkt en staan en wachten tot de afstandmeters bij je zijn.

Samen met elkaar naar de finish en wachten op de uitslag,. Het resultaat; 64.349 meter een 9e plaats overall en 5e bij de 50+ masters.

---------------

Het jaar 2009

In januari tot maart ben ik opgestart met de Wooldereslopen en voorbereiding voor ING Marathon in Enschede.
Door de vele langeduurlooptrainingen van afgelopen winter gingen de eerste 2 Wooldereslopen niet zo geweldig.
Maar ook dat hoort er bij.
Daarna als voorbereiding naar Losser voor de 25 km, en de week daarna de halve van Hengelo, het gevoel wordt steeds beter.
Op 26 April ING Enschede, het was warm en ik wilde ondanks dat weer onder de 3.30 gaan.
Met de groep 3.15 mee en proberen mee te gaan tot half en dan bekijken hoe het loopt.
Misschien een beetje dom, maar ja, je probeert soms wat onder het motto vorig jaar ging dat prima.
Bij 19 km, viel het een beetje tegen, dus dan maar een tandje langzamer.
Tot de 25 km viel het inderdaad niet mee, maar uitstappen, nee toch maar niet.
Bij 25 km een nieuwe voorraad drinken en mentale ondersteuning van het nageslacht en daar ging het weer.
Aangezien het eerste stuk (te) snel was gegaan hield ik uiteindelijk toch een PR over.
Maar het was een tocht met een zeer wisselende ervaring.
Daarna neem ik even een weekje rust, met wat fietsen op de mountainbike dus.