Menno de Jager

De bedoeling is dat ik hier regelmatig wat schrijf over mijn loopleventje en wat daar zoal mee te maken heeft.

Herfst 2013

Lang geleden, voordat de herfst begon schreef ik mijn laatste nieuwsbericht, dus het wordt nodig tijd om nog eens achter het toetsenbord te kruipen.

In de maand september begon het nieuws rond het FBK stadion regelmatig de krant te halen.
Blijft het stadion behouden voor de atletiek, de FBK games en de schoolsport of komt het in handen van de voetbalwereld?
De meningen zijn verdeeld en we gaan met de leden van regionale verenigingen naar het stadhuis om te proberen de gemeenteraad te behoeden voor een beslissing waarbij de atletieksport het onderspit zou delven.
De beslissing wordt uitgesteld naar november en er is meer tijd om nog extra na te denken en extra plannen te ontwikkelen.

Dan op 6 oktober, de Huttenkloasloop, een hele mooie halve marathon georganiseerd door LAAC Twente in de omgeving van Oldenzaal.
Deze marathon is niet de snelste maar wel de mooiste die ik in mijn loopjaren ook al meerdere keren gelopen heb, op en neer over alle heuvels in de omgeving van Oldenzaal.

Dan een goede massagebeurt als voorbereiding op de Landgoed Twente marathon, voor de zesde keer dit jaar, ik kan het niet laten.
Dit loopfestijn moet je als loper meemaken, door bossen en een arboretum, over heuvels, door een stal, door een gemeentehuis en door het huis van een vroegere textielbaron en over landgoed het Singraven.
Onderweg stops met allerlei streekproducten, pannenkoek, en allerlei andere hapjes en drankjes, kortom een aanrader voor lopers die een keer iets bijzonders willen.

Ondertussen op maandagmiddag mijn buurtbusmiddag, waarop ik als chauffeur met veel plezier de streek doorkruis.

Op 2 november ga ik nog eens naar een hondenshow, dit keer als bezoeker en meekijker.

Jarenlang hebben Riet en ik als fokkers/liefhebbers aan dit gebeuren meegedaan, bij de links op deze site staat ook nog steeds Chow Chow kennel Anhwei vermeld.

Het is leuk om nog eens kennissen van die tijd te ontmoeten en te spreken.

Op 5 november trekken Burgemeester en wethouders zelf het plan om het FBK stadion te verkopen in, dus de gemeenteraad hoeft eigenlijk niet meer te stemmen en het stadion blijft daarmee behouden voor de atletiek.

Begin november ben ik ook lid geworden van de 100 Marathon Club Nederland, bij de links is een link opgenomen van de 100MCNL en kun je zien wat dit zoal inhoudt.

Ondertussen loop ik weer mijn kilometers als voorbereiding voor het volgende evenement, al weet ik nu nog niet wat het eerstvolgende zal zijn.
Wel hebben Olaf en ik ons alvast ingeschreven voor de Zeeuws-Vlaanderen een voorjaarsmarathon op 19 april van volgend jaar, een reisje naar Zeeland om daar de marathon te gaan lopen.

Maar voor die tijd is er vast al wel iets anders onder mijn zolen doorgeweest, en intussen probeer ik de lezers een beetje op de hoogte te houden.
Dus tot het volgende nieuwsberichtje.

9 september

Het is alweer even geleden dat ik mijn laatste nieuwsberichtje maakte.
Er is natuurlijk wel wat gebeurt in die tijd, we hebben welk een hele mooie zomermaand gehad met veel zon en prima temperaturen.
Dus vandaar dat er dan ook minder behoefte is om binnen een stukkie te schrijven.
Augustus nog een beetje vakantie houden wat visites afleggen en tussendoor ook nog wat kilometers maken.

Mijn achillespeesprobleem lijkt wat af te zakken, dankzij het wat voorzichtiger lopen en dat houdt in dat ik wat minder vaak probeer voor mijn gevoel echt hard te lopen.
Dus iets vaker in rustige tempo's,daarnaast ga ik zeer regelmatig netjes naar Rene (fysio) die mijn hak en wat daar nog meer aan vast zit behandeld.
Van hem en Riet kreeg ik het advies om vaak te koelen met een ijspack om een eventuele ontsteking tegen te gaan, deze adviezen heb ik dus maar opgevolgd
Maar dat alles met elkaar heeft een gunstig effect gehad en ik hoor weer bij de lopers.
Naast ons huis staat inmiddels een stapel stenen die nog een keer achter het huis ons nieuwe terras moeten gaan vormen, voorlopig moet het nog maar even wachten.

Half augustus ben ik nog eens jarig geweest, dat hoort er natuurlijk ook bij en stilaan wordt het aantal jaren steeds hoger.
Mijn weekendtrainingsmaat Olaf is terug van vakantie en we pakken de draad van de gezamenlijk duurlopen weer op.
Langzaam maar zeker worden de duurlopen echte lange duurlopen, maar dat is goed voor ons uithoudingsvermogen richting 1 september.
De scholen zijn weer begonnen, en dat kan ik merken wanneer ik op de maandagmiddagen met de buurtbus door het Twentse land rijdt.
Op de wegen komen in de loop van de middag weer fietsende kinderen, er zijn er zo hier en daar nog wel eens enkelen die wat onwennig heen en weer slingeren.

Op 1 september gaan we met Esther, Olaf en de kids richting het Land van Maas en Waal voor de Rivierenland marathon staat op het programma, het wordt mijn 25e marathon, de eerste was Enschede 2005.

We laten de auto in Beneden Leeuwen en Olaf en ik gaan met de atletenbus naar Altforst waar de start zal zijn.
Binnen een kwartier zijn we er, Olaf vind het wel wat vreemd om straks helemaal om te lopen, kunnen we niet deze busroute teruglopen, jaja dat gaat niet door dus.
Onze supporters (hulptroepen) staan al te wachten, en we maken ons gereed voor de tocht, maar eerst nog een paar foto's natuurlijk.
We wensen elkaar succes en dan gaan we op pad.
De eerste kilometers gaan wel, maar als we boven op de dijk komen voelen we de wind wel, het wordt een tochtje met zo hier en daar nogal wat tegenwind.
Na 7 km komen we elkaar tegen op een parcourslus en we voelen ons beide nog kiplekker, dan gaan we ons eigen weg.
Onderweg staan op diverse plaatsen langs het parcours Riet, Esther, Ruben en Jarno voor het aangeven van nieuwe drank, gelletjes en mentale ondersteuning.

Het is een mooie marathon over de dijken van de Maas en de Waal, langs dorpen en mooie gezichten over uiterwaarden en de rivieren.
Langs de kant bewoners die onderaan de dijk in hun tuin zitten en de lopers aanmoedigen.
Bij de wisselpunten van de estafette marathon staan groepen mensen om hun favoriete team aan te moedigen
Op deze wisselpunten natuurlijk lopers die startklaar staan om hun ploeggenoot af te wisselen en zelf de volgende etappe op zich nemen.
Onderweg loop ik ongeveer 10 km. samen met Mo Idrissi, die het plan heeft om in Winschoten de 100km te gaan lopen.
Maar vorige week had hij een ongelukje,van de fiets gevallen en kneusde wat ribben, hij loopt vandaag om te testen hoe het gaat.

Van ver zie je al de kerktorens of andere markante punten op de route, en geleidelijk aan komt Beneden Leeuwen in zicht
Maar eerste nog even door Boven Leeuwen om daarna de draai te maken richting de finish.

Daar wacht ons nog een verrassing.
Vlak voor de finish hoor ik een bekend geluid," hheeee Menno", ik kijk en zie dat er nog een paar supporters uit Hengelo zijn afgereisd, Frank, Mirjam en Zoë staan er.
Dan wachten we nog even met z'n allen tot Olaf binnen is, in een mooie tijd, zeker voor deze winderige dag over de dijken.
Onze marathon zit erop, nog even lekker warm douchen en dan naar de basis in Borne waar we met elkaar nog een hapje eten en daarna de benen rust geven.

Een weekje rustig aan doen en dan volgt er nog een weekendje waar Riet en ik voor de fuchsiavereniging nog een stand bemannen op het jubileum van de Bornse Floralia.

Wordt vervolgd

27 juli

Het is nog steeds vakantietijd, hoewel Riet en ik allang weer in ons normale patroon zijn.

Na onze terugkeer hebben we ons weer op de tuin en op de fuchsia's gestort.

Langzaam maar zeker komt de zomer toch ook in Nederland op gang, met afgelopen weken zelfs tropische temperaturen.
Als ik dan op pad ga om te trainen is het wel even doorzetten, maar ik ben blij dat het weer een beetje loopt.
Ook de wat langere afstanden gaan weer beter en ik heb steeds minder klachten, dankzij toch wat voorzichtiger lopen en de wekelijkse bezoeken aan Rene die mijn hiel onder zijn hoede heeft genomen.
De duurlopen met Olaf gaan lekker en dat is wel nodig omdat we natuurlijk nog iets op het programma hebben staan.

Tussendoor hebben we in de Lutte de Dorpsloop gedaan, ook onze junioren Ruben en Jarno liepen daar beide weer een nieuw pr.

Voor mij en Olaf stond de 10km op het programma, het was een mooie loop met voor Olaf ook een nieuw pr.

Het laatste wapenfeit voor mij is vorige week in Diever geweest, daar heb ik een 30km gelopen over een mooi, maar pittig parcours van 10km lengte.
Door het Dieverse bos over bospaden, een bol klinkerweggetje en 1,5 km asfaltweg, en daarbij de fantastische zomerse temperatuur van bijna 30 graden maakten het feest kompleet.
Onderweg was ik al blij dat ik (maar) 30km hoefde, dat was mij onder deze omstandigheden meer dan voldoende.
Het laatste rondje ging ook al niet echt lekker meer, ondanks de goede verzorging onderweg van de SV Friesland en natuurlijk van Riet, was ik blij na 2.51.14 over de finish te gaan.
Veel lopers kortten hun te lopen afstand ook in, wat zeer begrijpelijk was.
Na afloop nog even wat bijgepraat met Egbert Top die ook het lopen maar niet kan laten.

Maar we gaan rustig verder werken met de voorbereiding op de Dijkenmarathon of onder de nieuwe naam zoals ik deze week las de Rivierenland Marathon.
Het maakt me niet zoveel uit de naam is gewijzigd maar het is nog steeds over de dijken van de Maas en de Waal en gaat van Altforst naar Beneden Leeuwen op 1 september.
Wordt vervolgd.

23 juni

Het is al ruim een maand geleden, mijn laatste nieuwsberichtje.
Maar het komt er toch nog van, en er is natuurlijk wel het een en ander gebeurt in tussentijd.
Ik was van plan om wat rust te nemen, en half mei kom ik er langzamerhand achter dat het inderdaad even rustiger moet.
Een wat tegenspartelende achillespees laat me weten dat ik in het voorjaar wel veel heb gelopen en misschien wel te weinig rust heb ingepland.
Voorlopig dus maar even niets, dus geen Halve in Klazienaveen, en we gaan maar eerst op vakantie, naar Denemarken, zoals vaker in ons leven.

In de vakantie wandelen we en blijven we wel aktief, we bezoeken de hoofdstad Kopenhagen met haar paleizen en mooie oude binnenstad en natuurlijk de zeemeermin in de haven bij Kastellet.
We gaan naar de krijtrotsenbij Mons Klint, we bezoek de Dom van Roskilde de Vikingstad.
Zoeken nog wat oude kennissen op, rijden wat rond op Sjealland kortom een zeer geslaagde trip.

Alleen de terugreis viel ons nogal tegen, bij Bremen, wegreparatie en daadoor twee en een half uur in de file gestaan.

Het verdere verhaal en behandeling van mijn hiel bestaat uit regelmatig koelen en regelmatig inmasseren met verkoelende zalf en een middeltje van een medicijnman.

Na de vakantie gaan we weer aan de slag, allereerst de straatspeeldag van de buurt, ik ben ingedeeld bij de bouwploeg en als timmerhulp.

Langzaam maar zeker worden de hakklachten wat minder en heel voorzichtig begin ik weer met lopen.

Opbouwen van 5 via 10 naar 16 km, als ik thuiskom direct koelen en hopen dat het allemaal goed blijft gaan.
Er staat nog een inschrijving voor Diever een 30 km en op 1 september de marathon door het Land van Maas en Waal, waar Olaf ook ingeschreven heeft.
Als alles gewoon doorgaat wordt dat mijn 25e marathon waarop ik me erg verheug.

Maar voor het zover is moet er nog veel en vooral voorzichtig getraind worden, ik blijf goede hoop houden.
Wordt vervolgd, zal ik maar schrijven.

7 mei

Hier een voorjaarsnieuwsbericht, hoewel het lang niet altijd voorjaar leek te zijn.
Allereerst natuurlijk Pasen, op eerste paasdag het paasvuur aan de overkant en daarna de
2e paasdag met de eiergooiwedstrijd.
Samen met Zoë ging ik de competitie aan met de buurtgenoten, we hebben met 6 meter een allereerst familierecord neergezet.

Het weekend erna de halve van Hengelo, een test voor de Enschede marathon, het liep wel fijn en de tijd viel me niet tegen 1.40.41.
Een weekje rustig doortrainen en dan naar Deventer voor de IJsselloop, samen met Olaf in het team van Solaraccess, het bedrijf waar Olaf werkt.
Met de familie erheen en na een prima ontvangst en dan met zijn allen naar de binnenstad om de 10 km te lopen.
Een mooi parcours, een stukje stad, daarna over de IJssel om door het land en over de dijk het grootste deel van de afstand te lopen, de brug over en als toetje nog een pittig keienstraatje om op het Waagplein te finishen.
Het avondmaal op de Weber bereid wordt ons in Borne voorgeschoteld.

Nog een weekje tot de Enschede marathon op 21 april, voorzichtig aan met de benen en netjes eten en voorzichtig drinken is het motto in de laatste week.
Met de hele supporters- en verzorgingsploeg naar Enschede, voor de start nog even bijpraten met kennissen en medelopers, elkaar natuurlijk succes wensen en dan gaan we op pad.
De eerste ronde wil ik meegaan met de 3.30 groep en daarna zolang mogelijk het tempo vasthouden en dat lukt tot ongeveer 27 km.
Dan komt er tot 31 km een voor mij lastig stuk, als ik daar door ben kan ik het tempo weer redelijk oppikken, naderhand hoor ik meer mensen die de tweede ronde wat last hebben gehad.
Of dat het weer is geweest of gewoon een dipje, het zou allebei kunnen, ik weet het niet zeker.
Aan de finish valt me de tijd 3.37.48 in ieder geval niet tegen.
We wachten met z 'n allen tot Olaf is gefinisht, hij heeft het toch weer knap gedaan in 4.30.15

's Avonds Mexicaans gegeten en nog wat nagepraat.
Na de marathon met Riet een heerlijk dagje sauna Busloo en daarna weer de dagelijkse dingen.
De kleinkinderen komen nog een nachtje logeren en er wordt bus gereden en getuinierd, kortom het leven gaat door.
Tussendoor nemen we in dit land ook nog afscheid van een koningin en krijgen we een koning met daarbij een nieuwe koningin, het hoort er in dit land allemaal gewoon bij.
Oja, wat het lopen betreft, ik heb even een kleine rustpauze genomen, maar de agenda wordt langzamerhand alweer gevuld en het trainen is inmiddels ook weer begonnen.

Pasen 2013

In dit voorjaar slaan we geloof ik de lente over.
Het is en blijft te koud, je kunt er over klagen maar daar wordt het niet anders van.
Dus we gaan met een vriendelijke glimlach iedere keer maar weer op pad.

Op de 13e komt een kennis haar verhaal vertellen, ze is in het voorjaar 2012 enkele maanden naar het hoge Noorden geweest op een bijzonder avontuurlijke wijze.
Ze is in haar eentje in de auto, met een tentje en verder bijna niets door Noorwegen gereisd, we hebben met steeds meer verbazing naar haar avonturen geluisterd.

Komende weken rij ik iedere maandagmiddag als chauffeur van de buurtbus op en neer van Borne naar Ootmarsum, en dat is een gezellige bezigheid.

Het loopleven bestaat uit wat loopjes om de conditie op peil te houden, met als een van de mooiste voorbereidingslopen die er is de Gildehaus/Dinkelloop.
Deze wordt georganiseerd door loopgroep de Lutte en staat ieder jaar op mijn programma, een ontspannen, gezellige gezamenlijke duurloop over 36 km met prima verzorgde tussenstops en na de loop de gebruikelijke krentenbol met koffie.
Als ik thuiskom is Riet met Ruben en Jarno al naar het zwembad, ja da's misschien wel lekker, dus ga ik ook nog even.
De jongens doen natuurlijk reuze hun best en laten me bijna verdrinken, hoera voor mij lukt het ze net niet.
Verder heb ik nog een dagje geklust bij Esther en Olaf, nog eens naar de sauna, een prima leventje dus.

Zoals je ziet op het plaatje is het paasvuur weer opgebouwd aan de overkant en hopen we nog steeds op lente of zomer, ik weet het zo langzamerhand ook niet meer.
Oja, het loopprogramma is gewijzigd, eerst doe ik op 7 april de Halve van Hengelo.
Daarna als gastloper op de 14e april naar de IJselloop waar ik in het team van Solaraccess (het bedrijf waar Olaf werkt) de 10km bedrijvenloop probeer af te raffelen.
En dan op 21 april in Enschede de hele marathon.
Dus nog genoeg in het vooruitzicht en nu maar weer de groetjes.

10 maart

Jaja, maart roert zijn staart is het gezegde.
Maar als ik naar buiten kijk niet alleen zijn staart maar ook nu ligt er sneeuw, en dat waren we de afgelopen week toch heel anders gewend.
Maar laat ik beginnen met de 3e Woolderesloop, die ging niet door wegens plotselinge en heftige sneeuwval, een wijs besluit.
We gingen dus niet supporteren.
In de voorbereiding voor Stein heb ik veel kilometer gemaakt met kilometerweken van 120km/week en met duurlopen tot 50km, dus hopelijk genoeg gedaan.

Maar de laatste week van februari stond in het teken van voorzichtig richting Stein.
Allereerst op dinsdag naar Rene voor een massagebeurt om alle spieren nog eens los te werken en voor te bereiden op de komende tocht in het Limburgse land.
Iedere dag naar Weerplaza kijken, want als je 6 uur op pad moet is het wel prettig als het weer een beetje redelijk is.

OP zaterdag vertrekken Riet en ik naar Elsloo waar we gaan overnachten in het leuke en gastvrije hotel 't Raodhoes.
Toch ook nog even naar Stein om het parcours te verkennen, naar de plaatselijke Chinees om een hapje te eten en het startnummer op te halen.
's Avonds in het hotel gezellig een bakkie koffie en een praatje met het eigenaars echtpaar en wat lopers die er ook logeren.
Na de voor mij gebruikelijke marathon-avondpannenkoeken met appelmoes sluiten we de avond af en gaan we op tijd naar bed om een beetje sport te kijken.
Waar we zien dat het FC Twente resultaat tegen een ook niet al te best Ajax niet iets is om fijn dromend bij in slaap te vallen.

De volgende morgen richting Stein, Daniël Oralek een ultraloper uit Tsjechië en partner die ook in Elsloo verblijven rijden met ons mee.
En om 11 uur starten we met een miezerig regentje, maar na een uurtje word het droog.
Zoals altijd is Riet in de buurt als ik mijn jasje uitdoe en het startnummer opnieuw opgespeld moet hebben.
Ik heb een afstand van 60 km en het daarbij behorende aantal van 19 ronden in mijn hoofd en om dat te halen moet ik iedere ronde dus binnen 18 minuten doorkomen.
Zo af en toe een stop om een gelletje uit mijn koffer en nieuw drinken mee te nemen.
Na ongeveer 4 uur rondgerend te hebben kom ik langs start en finish en struikel ik over wat oneffens, gelukkig staat er een dranghek dat me opvangt, en dan toch maar weer verder.

De rondjes gaan lekker en na 5.25 kom ik langs en heb ik 17 ronden, een beetje krap maar na nog eens wat uit de reserves te putten lukt het.
Bij het eindschot dat klinkt bij exact 6 uur sta ik 127 meter over de start/finishlijn.
Het eindresultaat 3e van de oude jongens 60+ en mijn gelopen afstand is 61,771 km en niet te vergeten 90 cm, en daarmee is ook nog een oud clubrecord uit 1996 verbroken.
Na het douchen en opwarmen gaan we met een goed gevoel huiswaarts.

In de week er na beginnen we op dinsdag met het ompotten van de fuchsia's ook een heel karwei, maar het moet gedaan worden in het voorjaar.
En op donderdag 7 maart gaan Riet en ik naar Amsterdam omdat ik meedoe aan de
tv-quiz 1 tegen 100, ik ben dus een van de 100.
Er worden twee uitzendingen opgenomen die op 7 en 14 april uitgezonden worden, meer zeg ik er niet over.

En niet te vergeten natuurlijk Jarno's verjaardag 8 jaar alweer, dat gaat snel.
Vanmorgen heb ik voor het eerste de loopschoenen weer aangehad 18km, lekker gelopen en geen vreemde dingen gevoeld.
Als volgende echte loopdoel wacht de Enschede marathon op 21 april

Tot het volgende nieuws dus maar weer en de groetjes.

20 Februari

Alweer drie weken verder en nu een kort berichtje met wat winterplaatjes.

De trainingen gaan lekker en het blijft nog een beetje winteren, dus de duurlopen doe ik nog steeds in winteruitrusting. Ik loop nu 4x per week en de afstanden voer ik op, de langste duurloop iedere week ongeveer 20 minuten langer. Tijdens deze rondzwervingen ontdek ik ook steeds nog weer nieuwe paden en paadjes.
Tussendoor hebben we nog een zondagje sauna in de Zwaluwhoeve gedaan en ben ik nog een keer bij Rene geweest voor massage om het herstel extra te activeren.

Inmiddels is de grond (10 zakken) binnen voor de ompot van de fuchsia's om weer opnieuw een zomer met bloeiende planten rondom het huis te hebben.
Langzamerhand begint dus het voorjaarsgevoel alweer een beetje te kriebelen, gisteren zagen Olaf en ik in de buurt van Enter de eerste spreeuwen weer.
Ook in de tuin zien we langzaam maar zeker de eerste tekenen van planten die weer beginnen uit te lopen.

De langste kilometerweek heb ik inmiddels afgesloten met een totaal van 119 km, daarna heb ik vorige week nog een keer 5 uur gelopen met 2 dagen later als afsluiter een 30 km.
	De komende 2 weken tot Stein wat gas terug nemen, deze week nog een keer 20 km en 2x een 15 km en volgende week nog een keer 15 en 2x 10 en dan hoop ik in Stein op een goed resultaat.

Komend weekend nog even supporteren bij de Wooldereslopen en nog een dagje dierentuin met Esther en de kids, nog een massagebeurt en dan samen met Riet op naar Stein voor de 6 uursloop.
Oja, er is ook nog een leuke lopersavond in het Kulturhus Hasselo met een film over het lopen van Kenianen, en met na de pauze een lezing van ultraloper Wim Derksen over het lopen in het algemeen en als extra het ultralopen.
Ergens begin maart horen jullie hoe het allemaal afgelopen is.

Eind januari 2013

Kerst en Oud en nieuw zijn achter de rug, met wat dinertjes door de diverse families geserveerd, wat vuurwerk, oliebollen en zo hier en daar nog een drankje.
Familiebezoeken en alles wat er deze dagen zo bij hoort zijn ook weer voorbij.
Een nieuw jaar met nieuwe uitdagingen begint
Oja, vooral iedereen hier ook nog het allerbeste toegewenst.
Het loopleventje wordt na al deze dagen ook weer serieus opgestart.
Langzamerhand worden mijn lange duurlopen langer, en begint er een idee te komen om maar eens een wedstrijd in te gaan schrijven.

Mijn eerste tocht als chauffeur op de buurtbus zit er inmiddels op, om de week rij ik op maandagmiddag 2x op en neer van Borne via Weerselo naar Ootmarsum.
Het is een mooie route om te rijden en het houdt me een middag op de straat.

Klik hier

Dan begint er een periode van winter met sneeuw en ijs, altijd een prachtig gezicht.
Het is wel wat frisjes tijdens de lange duurlopen, maar ja dat hoort erbij.
Met goede thermokleding, handschoentjes, muts en met wat vaseline zo hier en daar gesmeerd
overleef ik de kou prima.
Het loopgevoel wordt steeds beter, en de inschrijving voor de 6 uur van Stein op 3 maart wordt gedaan, er is dus weer een wedstrijddoel.
Tegen die tijd moet ik voldoende lang duurwerk heb gedaan.
Ik doe mijn best en voer de looptijd van de extra lange duurloop iedere week wat op.
Tijdens een van mijn looptochten zie ik voor het eerste sinds jaren weer een ijsvogeltje, niet zover van ons huis bij de Azelerbeek, jammer genoeg heb ik geen fototoestel bij me.
Tijdens de volgende tochten moet ik toch nog eens weer een toestel meenemen.

Wanneer de Zenderse ijsbaan open is gaan we er naartoe met de kids en Esther, hartstikke leuk en met verbazing kijken we naar de verrichtingen van onze junioren op de ijsvloer.
Maar aan alles komt een eind, komend weekend zal de dooi voorlopig aan alle en sneeuw- en ijspret een eind maken.
Dan zijn alle wegen en paden ook voor mij weer vlot begaanbaar, want op sneeuw en ijs ben ik geen held, dan geld voor mij, voorzichtigheid is troef.
Voorlopig is het voor mij dus kilometers maken, en ik blijf tussendoor ook nog eens schrijven.